ប្រជារាស្ត្រថៃ ទំនងជានៅចាំច្បាស់ណាស់ថា ការធ្វើរដ្ឋប្រហាររបស់កងទ័ព គឺមាន១៩លើកមកហើយ គឺចាប់តាំងពីឆ្នាំ១៩៣២ ដែលប្រទេសអាស៊ីអាគ្នេយ៍មួយនេះ បាន ផ្លាស់ប្ដូរការគ្រប់គ្រងរដ្ឋ ដោយការធ្វើបដិវត្តន៍តិចតួចពីរបបរាជានិយមផ្ដាច់ការ មករបបរាជាណាចក្រអាស្រ័យធម្មនុញ្ញ ដោយមានសេ្ដចសោយរាជ្យ និងជានិមិត្តរូបនៃការ ឯកភាពជាតិ។ ប៉ុន្តែការធ្វើរដ្ឋប្រហាររបស់កងទ័ព មានពេលខ្លះបង្ហូរឈាមជនស៊ីវិលរាប់រយពាន់នាក់ ទើបកងទ័ពក្ដាប់ស្ថានការណ៍បានជោគជ័យ។ គោលបំណង ដែល បណ្ដាលឲ្យមានរដ្ឋប្រហារ គឺមានទិដ្ឋភាពនយោបាយខុសៗគ្នា។
រដ្ឋប្រហារខ្លះ ដើម្បីបញ្ចប់ការគ្រប់គ្រងរបស់បុគ្គល ដែលក្រាញអំណាច ហើយនាំប្រទេសទៅរករបបកុម្មុយនីស្ត និងខ្លះទៀត ដើម្បីផ្ដួលរំលំការគ្រប់គ្រងបែបពុករលួយ បក្សពួកនិយម។ រដ្ឋប្រហារ នៅថ្ងៃ២២ ខែឧសភា ឆ្នាំ២០១៤ មិនមានហេតុផលច្បាស់លាស់ ក្រៅតែគេដឹងថា ដើមចមនៃការបះបោរ គឺក្រុមអាវលឿងប្រឆាំងត្រកូល ស៊ីណាវាត្រា ពីអំណាច។ រដ្ឋប្រហារនៅខែឧសភាឆ្នាំ២០១៤ ដឹកនាំដោយឧត្តមសេនីយ ប្រាយុទ្ធចាន់អូចា ដែលជាមេទ័ពកំពូលរបស់ប្រទេស។ រដ្ឋប្រហារថ្មីចុងក្រោយនេះ គឺមានយុទ្ធវីធី ដូចការធ្វើរដ្ឋប្រហារទម្លាក់លោកថាក់ស៊ីនស៊ីណាវាត្រា ខែកញ្ញា ឆ្នាំ២០០៦។
តាមទម្លាប់ បន្ទាប់ពីគ្រប់គ្រងមួយឆ្នាំរបស់កងទ័ព ទើបមានរដ្ឋាភិបាលស៊ីវិលថ្មីមួយកើតឡើង តាមរយៈការបោះឆ្នោត។
ខាងក្រោមនេះ គឺជាការសង្ខេមព្រឹត្តិការណ៍រដ្ឋប្រហារនៅថៃកន្លងមក ៖
១៩៣២៖ រដ្ឋប្រហារឆ្នាំ១៩៣២ គឺជាបដិវត្តន៍សៀម។ ព្រឹត្តិការណ៍នេះ គឺជាការបើកទំព័រប្រវត្តិសាស្ត្រ របស់រាជាណាចក្រ ហើយអ្នកធ្វើរដ្ឋប្រហារគឺហៅថា "Four Musketeers" ដែលជាការផ្ដួលរំលំស្ដេច King Prajadhipok ជាការបញ្ចប់របបរាជានិយមផ្ដាច់ការ ដែលមានអាយុកាល៧០០ឆ្នាំហើយធ្វើឲ្យមាន រដ្ឋធម្មនុញ្ញដំបូងរបស់ប្រទេស។
១៩៣៣៖ នៅឆ្នាំ១៩៣៣ ពួកកងទ័ពបានធ្វើរដ្ឋប្រហារមួយទៀត ដោយទម្លាក់នាយករដ្ឋមន្ត្រីដំបូងរបស់ប្រទេស គឺលោក Phraya Manopakorn Nititada ហើយលោក Phraya Phahon បានក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រីទីពីរ ដោយដឹកនាំរដ្ឋាភិបាលបាន៥ឆ្នាំ។
១៩៤៧៖ នៅឆ្នាំនេះ ពួកទ័ពបានធ្វើរដ្ឋប្រហារម្ដងទៀត ដោយទម្លាក់នាយករដ្ឋមន្ត្រី Rear Admiral Thawan Thamrongnawasawat ក្នុងករណីពុករលួយ។ នៅពេលនោះគណបក្សប្រឆាំងបានក្លាយជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។
១៩៥១៖ គឺជារដ្ឋប្រហារស្ងៀមស្ងាត់ ហើយខណៈនោះស្ដេច King Bhumibol Adulyadej គង់នៅប្រទេសស្វិស។ ក្រុមនេះបានតែងតាំងសេនាប្រមុខកងទ័ព Phibunsongkhram ជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។
១៩៥៧៖ រដ្ឋប្រហារនៅឆ្នាំនេះ គឺធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីមានកុប្បកម្មជាច្រើននៅបាងកក។ សេ្ដច Bhumibol មិនសប្បាយហឫទ័យ ទើបមានរដ្ឋប្រហារទម្លាក់លោកមេទ័ពរូបនេះ ហើយនាយករដ្ឋមន្ត្រី គឺលោក Pote Sarasin ។
១៩៦៨៖ នៅឆ្នាំនេះគឺសេនាប្រមុខ Sarit ជាអ្នកដឹកនាំរដ្ឋប្រហារ ហើយនៅឆ្នាំនោះ គឺជាសករាជនៃការកែទម្រង់នយោបាយ។
១៩៧១៖ រដ្ឋប្រហារ នៅឆ្នាំនេះគឺជាការបង្ក្រាបពួកកុម្មុយនីស្ត ដែលជ្រៀតចូលក្នុងជួររដ្ឋាភិបាលហើយរដ្ឋប្រហារដឹកនាំដោយ សេនាប្រមុខ Thanom Kittikachorn ។ សភារបស់ប្រទេសនេះ ត្រូវរំលាយទាំងស្រុង។
ថ្ងៃទី៨ ខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ១៩៤៧៖ រដ្ឋប្រហារមួយទៀតដែលនាំឲ្យលោក Phibun ឡើងកាន់អំណាចវិញ ហើយរបបយោធាបានមានជីវិតរហូតដល់ឆ្នាំ១៩៧៣ ។
ថ្ងៃទី១៤ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៣៖ និស្សិតប្រមាណ៤០ម៉ឺននាក់បានធ្វើបាតុកម្មតវ៉ានឹងរបបយោធា ដើម្បីនាំប្រទេសឈានទៅកាន់លទ្ធិប្រជាធិបតេយ្យ។
១៩៧៦៖ នៅឆ្នាំមានការជាប់គាំងនយោបាយ ជាង៨ខែ ទើបរដ្ឋប្រហារផ្ទុះឡើង ដើម្បីផ្ដួលរំលំនាយករដ្ឋមន្ត្រី Seni Pramoj ។
១៩៧៧៖ ឧត្តមសេនីយ Thanin Kraivichien បានដឹកនាំរដ្ឋប្រហារ តែព្រឹត្តិការណ៍មានការបង្ហូរឈាម ជនស៊ីវិលរាប់ពាន់នាក់នៅក្រុងបាងកក។
ថ្ងៃទី៦ ខែតុលា ឆ្នាំ១៩៧៦៖ ការបង្ក្រាបដ៏បង្ហូរឈាមទៅលើក្រុមនិស្សិតដែលតវ៉ា ហើយរបបយោធាបានវិលមកវិញសារជាថ្មី។
ខែមិនា ឆ្នាំ១៩៨០៖ មេដឹកនាំយោធា លោក Prem Tinsulanond បានគេចផុតពីការប៉ុនប៉ងធ្វើរដ្ឋប្រហារ ដែលក្រោយមកលោកបានបើកចំហរឲ្យមានការចូលរួមពីភាគីនយោបាយនានា។
១៩៩១៖ នាយករដ្ឋមន្ត្រី Chatichai Choonhavan ត្រូវបានចាប់ខ្លួន ខណៈលោកធ្វើមកចូលថ្វាយបង្គំស្ដេចនៅរាជវាំង។
២០០៦៖ នៅថ្ងៃទី១៦កញ្ញា គឺជារដ្ឋប្រហារស្ងៀមស្ងាត់។ រដ្ឋប្រហារនេះ គឺទម្លាក់នាយករដ្ឋមន្ត្រី ថាក់ស៊ីនស៊ីណាវាត្រា ខណៈលោកនៅឯមហាសន្និបាត អ.ស.ប នៅក្រុងញូវយ៉ង។ នៅឆ្នាំ២០០៧ ពួកយោងធាបាន រៀបរៀងរដ្ឋធម្មនុញ្ញដើម្បីត្រួសត្រាយ ឲ្យមានរដ្ឋាភិបាលស៊ីវិល។
២០១៤៖ រដ្ឋប្រហារ ថ្ងៃ២២ ឧសភា នេះគឺដឹកនាំដោយមេបញ្ជាការកងទ័ព លោកឧត្តមសេនីយ Prayut Chan-O-Cha ។ រដ្ឋប្រហារនេះបានធ្វើឡើងបន្ទាប់ពីប្រទេសមានវិបត្តិនយោបាយជាង៧ខែ។ ដើមចមនៃវិបត្តិគឺក្រុមប្រឆាំងទម្លាក់លោកស្រី យីងឡាក់ ពីអំណាច។ រដ្ឋប្រហារឆ្នាំនេះ មានការចាប់ខ្លួនអ្នកនយោបាយជាច្រើន ហើយសូម្បីលោកស្រីយីងឡាក់ ដែលត្រូវបានដកហូត ពីអំណាចដោយ តុលាការរដ្ឋធម្មនុញ្ញ ក៏រងការកោះហៅមកចំពោះមុខក្រុមប្រឹក្សាកងទ័ពរបស់លោកឧត្តម ប្រាយុទ្ធ ។ លោកឧត្តមសេនីយប្រកាសខ្លួនលោក គឺជានាយករដ្ឋមន្ត្រី។
អ្នកវិភាគថៃមួយចំនួន ចាត់ទុករដ្ឋប្រហារ សុទ្ធតែខាងរាជវាំងនៅពីក្រោយ ព្រោះគ្រប់រដ្ឋប្រហារទាំងអស់ មិនបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ដល់ របបរាជានិយម បច្ចុប្បន្ននេះឡើយ៕
សូមសរសេរមកលោក នួន បូរិន តាមរយៈ narinnun@vodhotnews.com
១៩៦៨៖ នៅឆ្នាំនេះគឺសេនាប្រមុខ Sarit ជាអ្នកដឹកនាំរដ្ឋប្រហារ ហើយនៅឆ្នាំនោះ គឺជាសករាជនៃការកែទម្រង់នយោបាយ។
0 comments :